We współczesnych publikacjach słowo 'trauma' jest używane coraz częściej. Ale w zależności od nurtu, metody czy autora 'trauma' nie zawsze znaczy to samo.
W tradycyjnych nurtach 'trauma' to uraz psychiczny czyli trwała zmiana w psychice, która jest spowodowana gwałtownym i przykrym przeżyciem. Przeżycie to jest działaniem czynników zewnętrznych, zagrażających życiu lub zdrowiu, które prowadzą do głębokich zmian w funkcjonowaniu człowieka.
Osoba dotknięta traumą może wykazywać objawy zaburzenia stresowego pourazowego, po angielsku PTSD (Post Traumatic Stress Disorder). Definicja ta jest wyjściowa i wiele współczesnych naukowców i terapeutów pracuje nad jej poszerzeniem.
Na przykład, najnowsze badania neuroplastyczności mózgu są podstawą do tego, aby wierzyć, że trauma nie jest zmianą aż tak trwałą, jak wcześniej uważano. Daje to podstawę i nadzieję na uzdrowienie wielu osobom.
W niektórych publikacjach spotykam się z używaniem słowa 'trauma' do opisu/określenia samego trudnego wydarzenia, które spowodowało zmianę stanu psychicznego. Takie przeniesienie (ze stanu psychiki na okoliczności zewnętrzne) może jest wygodnym skrótem myślowym, ale może wprowadzać nieporozumienie i błędne pojmowanie tematu. Trudne wydarzenie i okoliczności mogą być traumatyczne, ale nie są traumą. Wydarzenie jest zakotwiczone w przeszłości, której nie możemy zmienić.
W podejściu, w którym trauma jest przeszłością, pojawia się żal i frustracja. Natomiast w podejściu, w którym trauma to stan psychiki, pojawia się sprawczość i motywacja. Stan psychiki jest tu i teraz i mamy wiele możliwości i narzędzi, aby na niego wpłynąć i go zmienić. W takim pojmowaniu traumy, uzdrawianie jest możliwe.
Z perspektywy holistycznej oraz terapii somatycznej 'trauma' to uraz/zranienie psychiczne (emocjonalne lub fizyczne), spowodowane trudnym przeżyciem, które nie miało odpowiednich warunków, aby się zagoić właściwie. Zranienie powoduje zniekształcenie i ból, które pozostają w naszej pamięci i pamięci ciała. W obronie przed ponownym dotknięciem tego bólu w sobie wykształciliśmy różne reakcje, strategie, zachowania adaptacyjne, taktyki defensywne lub ofensywne. Reakcje te kształtują naszą osobowość i mają odzwierciedlenie w ciele fizycznym, powodują napięcia, wpływają na powięź. Zatem ciało staje się lustrem naszych stanów emocjonalnych i bramą do zrozumienia własnej psychiki. Mądra praca z ciałem jest szansą na rozpoznanie i ukojenie własnej reaktywności czyli reaktywności skojarzeniowej układu nerwowego. Osadzenie się w ciele to odzyskanie poczucia bezpieczeństwa, które zatracamy w wyniku przeżytych traum. Dobra praca z ciałem długoterminowo prowadzi do lepszego samopoczucia, odzyskania poczucia własnej wartości i radośniejszego przeżywania Siebie jako osobowości.
Link do wideo:
Commentaires